شبکه ارتباطات انسانی در جامعه آرمانی قرآنی
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۳۰۳۴
همشهری آنلاین، محمدمهدی آصفی: در واقع نحوه شکلگیری روابط و مناسبات اجتماعی، نقشی تعیینکننده در آراستن یک جامعه به ارائههای مختلف دارد. به عبارتی، همین روابط و مناسبات و شبکه روابط، وجه ممیزه جامعهای، از جامعه یا جوامع دیگر میشود. بر این اساس، جامعه قرآنی، جامعهای است که روابط و مناسبات حاکم بر آن، بر شاخصها و نشانههای قرآنی ابتنا یافته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مفهوم ولاء
مفهوم ولاء در تقابل با مفهوم برائت قرار دارد. شبکه ولاء بر مرزبندی عقیدتی مبتنی است و در آن مرزهای جغرافیایی اصالت ندارد؛ از این رو کنشگر اصلی این سیستم، انسان مسلمان است و غایت تعریفشده در آن، پیوند و ولاء انسان مسلمان با خدا و بندگان مسلمان خداست. در مقابل، مفهوم برائت مطرح است که در رابطه انسان مسلمان با کافران معنا پیدا میکند. البته برائت لزوما به معنای جنگ نیست و میتواند جنبه فرهنگی و اساسا بعد تقیه پیدا کند.
اکنون سؤال مورد بحث این است که یک نظام اجتماعی یا شبکه ارتباطی انسانی تحت چه شرایطی صورت «ولای الهی» پیدا میکند؟
آیتالله آصفی ساختار تعریفشده در شبکه ولاء را با بهرهگیری از روایتی از امام موسی کاظم(ع) به سه رابطه تعریف میکند: رابطه طولی، رابطه عرضی و رابطه عمقی. روایت میفرماید: سه چیز موجب هلاکت است: الف) شکستن بیعت ب) ترک سنت ج) ترک اجتماع. «بیعت» بُعد طولی در شبکه ولاء است که انسان را به خداوند و رسول و اولیای امور متصل میکند. «سنت» بُعد عمقی در شبکه ولاء است که ارتباط انسان را با سلف صالح شکل میدهد. «اجتماع» بُعد عرضی در شبکه ولاء است که زمینهساز ارتباط انسان مسلمان با امت اسلامی و جماعت مسلمانان و عموم مومنان در زمین است. بر اساس این شرح از روایت، عدمتنظیم حیات انسان مسلمان در این ساختار، موجب هلاکت وی میشود.
آیتالله آصفی غایت و خروجی یک سیستم اجتماعی را در صورتی «شبکه ولاء» قلمداد میکند که ساختار ارتباطات سهوجهی طولی و عرضی و عمقی بر دو مولفه بنیادی قرآنی «سلام» و «نصیحت» ابتنا یافته باشد. این جامعه در نهایت همان جامعه آرمانی است که قرآن کریم در مقام ترسیم آن برآمده است.
رابطه طولی در شبکه ولاء
خطوط طولی را میتوان در هفت قسم احصاء کرد:
۱- رابطه با خدا
۲- رابطه با رسول خدا
۳- رابطه با قرآن کریم
۴- رابطه با اسلام (دین)
۵- رابطه با امامان مسلمین و اولیای امور
۶- رابطه انسان با خودش
۷- رابطه با زیردستان
آغازگر این رابطه، رابطه انسان مسلمان با خداوند و حاکمیت تکوینی و تشریعی خداوند بر انسان است که سلطه و حاکمیت مطلق شمرده میشود و به عبارتی رابطه بندگی و طاعت و تسلیم در برابر اوامر اوست؛ از این رو هر حاکمیت مشروعی بر انسان باید از این منبع یعنی حاکمیت لایزال و مطلق خداوند سرچشمه گرفته و در چارچوب و حدودی باشد که خداوند به آن امر کرده است. در این راستا خداوند حاکمیتِ حیات انسان مسلمان را به پیامبر خدا سپرده است؛ «النبی اولی بالمومنین من انفسهم» (احزاب/۶). بنابراین پیامبر، ابلاغ شریعت الهی و حاکمیت و سرپرستی زندگی مردم را همزمان بر عهده دارد. در ادامه بر اساس حدیث مشهور غدیر، آن حضرت حاکمیت و سرپرستی را پس از خودش به ائمه مسلمین سپرد. در عصر غیبت امامان معصوم، این حاکمیت و سرپرستی به فقها واگذار شده و از این رو فقها اولیای امور مسلمین در عصر غیبت شدند و این اولیای امور، والیان را برای اداره و سرپرستی شئون و امور مختلف زندگی مردم، منصوب میکنند.
رابطه طولی در شبکه ولاء از یک سو بر سرپرستی و حاکمیت و از سوی دیگر، بر طاعت و تسلیم مبتنی است.
رابطه عرضی در شبکه ولاء
خطوط عرضی در شبکه ولاء ناظر بر روابط انسان مسلمان با افراد یا نهادهای همسطح در جامعه است که سه حوزه را در بر میگیرد:
۱- رابطه با امت
۲- رابطه با آشنایان و دوستان
۳- رابطه با خانواده، خویشان و بستگان
در واقع رابطه افقی و عرضی، ارتباط میان جماعت مسلمانان است که از نظر جایگاه اجتماعی و سیاسی در یک سطح قرار دارند؛ «المومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض» (توبه/۷۱)
رابطه عمقی در شبکه ولاء
خطوط عمقی، بیانگر ارتباط فرد مسلمان در جامعه با عمق تاریخی و تمدنی و نسلهای مومن گذشته نظیر داعیان، امامان، صالحان و پیامبران است. در واقع خط عمقی، اتصال عصر حاضر با دوره گذشته به شمار میآید.
عناصر کارکردی و مقوم شبکه ولاء
آنچه تاکنون گفته شد صورت و شاکله این شبکه و ارتباطات انسانی را در آن ترسیم میکرد ولی موضوع دیگر در شبکه ولاء، عناصر تعریفکننده و پیونددهنده ارتباطات انسانی در این ساختار است. این عناصر بنیادی عبارت است از «سلام» و «نصیحت». این دو مولفه در ساختاری سهوجهی، انسان مسلمان را به خدا و بندگان خدا پیوند میدهد.
سلام و نصیحت، دو رویه مختلف این پیوند الهی است. سلام، رویه سلبی این پیوند و نصیحت، رویه ایجابی آن است؛ چراکه سلام به معنای امنیت از تجاوز و زشتی در وجوه مختلف آن است؛ اعم از اینکه این تجاوز و زشتی در حضور یا غیاب صورت پذیرد، در جان و مال و ناموس باشد و یا با زبان یا دست انجام گیرد. به عبارت دیگر معنای سلام در شبکه ارتباطات انسان مسلمان، پالایش ارتباطی است که او را در سه خط عمودی و افقی و عمقی به دیگران پیوند میدهد؛ تطهیر انسان مسلمان از هر نیت زشت و کار بد، دشمنی، خباثت، مکر و نیرنگ، سوءظن، آزار و اذیت و زیانرساندن، و برقراری پیوند بر اساس امنیت از هرگونه زشتی و تجاوزگری. پس سلام، رویه سلبی پیوند در شبکه است. در واقع سلام، ناظر بر نفی ویژگیها و شرایطی است که وجودشان جامعه را از ثمره ولاء محروم میکند.
رویه ایجابی و مثبت پیوند انسانی در شبکه ولاء هم همانا نصیحت است که موجب اصلاح ذاتالبین به دور از غشّ و فساد میشود؛ چراکه نصیحت، ناظر بر خیرخواهی و خالصکردن گفتار و کردار انسان در جامعه است.
هرگاه رابطه انسان بر پایه این دو عنصر باشد، از بدخواهی دیگران، پیراسته و به خیرخواهی آنان آراسته میشود؛ در نتیجه به صورت رابطهای قوی، محکم، امین و به دور از ضعف و سستی درمیآید.
نقش سلام در ساختار سهوجهی شبکه ولاء
سلام در خطوط سهگانه شبکه ولاء (طولی، عرضی و عمقی) حلقههایی دارد که بیانگر سلام و امنیت و آرامش در زوایا و ابعاد گوناگون حیات انسانی است. دایرهها و حلقهها در خط طولی، همانا رابطه انسان مسلمان با خدا و رسول و اولیای امور مسلمین و نیز رابطهاش با خود و با کسانی است که تحت ولایت و سرپرستی او هستند و نیز رابطهاش با اشیایی است که خداوند، مسخر او فرموده است. سلام در این حلقهها، در دو بُعد قابل بررسی است: بُعد صعودی (صاعد) و بُعد نزولی.
اما دایرههای سلام در خط عرضی، همانا رابطه انسان با جامعه اسلامی در قالب شبکهای از روابط و حقوق و مسئولیتهای گسترده است که مشتمل بر رابطه انسان با دایره بزرگ جامعه و امت اسلامی، سپس رابطه انسان با دایره کوچکتر یعنی آشنایان و دوستان و سپس رابطه انسان در حلقهای کوچکتر از دو حلقه قبل یعنی اعضای خانواده و خویشان است.
سلام در خط عمودی نیز بررسی رابطه انسان با گذشتگان خود اعم از صالحان، پیامبران، امامان، مومنان و مجاهدان پیش از اوست. نکته شایان ذکر اینکه سلام در خط طولی در شبکه ولاء در سیر صعودیاش در تسلیم و انقیاد و محبت به خدا و رسول و اولیای امور و در سیر نزولیاش در اطاعت، محبت، خدمت و تواضع اولیای امور و دولت اسلامی در قبال مسلمانان تبلور مییابد. در مقابل تسلیم و طاعت از خداوند و رسول، اعلان جنگ با خدا، رسول و اولیائش مطرح است. بنابراین کسی که مطیع خدا و رسول و اولیائش نباشد، ناگزیر داخل در دایره عصیانگران و مخالفان و متمردان و باغیان و کسانی که به جنگ آشکار با خدا و رسولش پرداختند، قرار میگیرد. البته بدیهی است سطوح عصیان و طغیان در دایره طاعت نسبت به افراد فوق، متفاوت است.
آیتالله آصفی بعد از بیان خطوط سهگانه و رویه سلام و نصیحت، سراغ امتداد بحث رفته و کارکرد سلام را در خطوط طولی شبکه ولاء مورد مداقه قرار میدهند. ایشان هفت نوع رابطه را که پیشتر به آن اشاره شد، در نظر گرفته و کارکرد سلام را در آنها بررسی میکنند که متأسفانه مجال تفصیل آن نیست.
علاوه بر این، کارکرد سلام در خطوط افقی شبکه ولاء و کارکرد سلام در خطوط عمقی شبکه ولاء نیز مورد بررسی آیتالله آصفی قرار میگیرد و برای هرکدام نیز احکامی بیان میشود.
نقش نصیحت در ساختار سهوجهی شبکه ولاء
گفتیم که سلام و نصیحت، دو رویه مختلف پیوند الهی در شبکه ولاء هستند؛ سلام، رویه سلبی این پیوند و نصیحت، رویه ایجابی آن است. در حقیقت نصیحت همچون سلام، امری کمالی در بنای جامعه انسانی و شبکه ارتباطات انسان نیست بلکه از دیدگاه اسلام، نیازی ضروری است که هیچ انسانی از آن بینیاز نیست و بدون آن زندگی فرد، مستقیم نمیشود؛ به همین دلیل، روایات فراوانی در وجوب نصیحت و تحریم غشّ وارد شده است؛ به طوری که در عبارتهای گوناگون، نصیحت را بر مومن، واجب دانستهاند. نصیحت چنان که در بافت رابطه انسانی به صیغه وجود متصف است، شمولیت و فراگیری نیز دارد. بنابراین باید نصیحت در ساختار سهوجهی شبکه گسترده ولاء نقشآفرین باشد تا غایت معهود این شبکه، قابل دستیابی شمرده شود.
نصیحت در لغت به دو معنا آمده است: خیرخواهی برای دیگران و پاکسازی ارتباط و پالایش آن از هرگونه آلودگی و غشّ در ظاهر و باطن. نصیحت (خیرخواهی) یکی از مصطلحات اسلامی است که مفهوم عمیقی در اندیشه عقیدتی، سیاسی و اجتماعی دارد. متأسفانه این مفهوم اسلامی در اندیشه اسلامی معاصر، محتوای خود را از دست داده و به پند و اندرز و موعظه، محدود شده است.
مفسران درباره «نصح» تعاریف متعددی بیان کردهاند که در جمعبندی از دیدگاههای آنها میتوان دو معنا را ارائه کرد: ۱) خیرخواهی در گفتار و کردار برای دیگران و تنظیم رابطه خود با آنان بر این اساس ۲) پیرایش و خالصکردن رابطه و برخوردهای خود با دیگران از هرگونه شائبه زشت.
این پیرایش و خالصسازی در مقابل غشّ، آن است که انسان ظاهرا در برخورد با دیگران خیرخواه آنان باشد ولی در باطن رابطهاش، سوءنیت و شرارت نهفته باشد. بر اساس عنصر نصیحت، تعامل با دیگران بر پایه احسان و اصلاح و خدمت به دیگران در گفتار و کردار است. بنابراین همت انسان از تعامل اجتماعی نباید تنها خدمت به خویشتن باشد و عمل اجتماعی را فقط با مقیاس مصلحت شخصی ارزیابی کند. اینگونه افراد هر اقدام و سخنی را که از زبانشان بیرون میآید، با همین مقیاس میسنجند و هیچ عامل محرکی برای انجام کارهای اجتماعی در میدان روابط اجتماعی جز عامل «خود» و «من» نمیبینند و ندارند. این حالت نوعی بیماری «انانیت» و «خودبینی» است که برخی از مردم به آن مبتلا میشوند و در نتیجه همه چشمههای خیر و احسان در آنان میخشکد. البته انسان نه میتواند و نه اجازه دارد در روابط اجتماعی از مصلحت شخصی به صورت کلی خالی شود.
به طور کلی پیوندی ناصحانه خواهد بود که در ظاهر و باطن و آشکار و پنهان، در محبت و رحمت و خیر یکسان باشد؛ از این رو اختلاف بین ظاهر و باطن و حضور و غیاب، ارزش عمل صالح را از بین میبرد و آن را از دایره صلاح به دایره نفاق میکشاند. تعامل اجتماعی در جامعه اسلامی باید ناصحانه و از هرگونه سوءنیت، سوءظن، حسد، مکر، کراهت و تنفر پیراسته باشد.
در واقع در شبکه ولاء، نصیحت به این معنا، پس از سلام، رویه دوم پیوند و مرحله پیشرفته و عالی در تحکیم رابطه و تثبیت آن است. درست آن است که بگوییم «سلام» مرحله تزکیه، تطهیر و پالایش پیوند از زشتی و آلودگی است؛ درحالیکه «نصیحت» مرحله غنیسازی پیوند به خیر، مودت، تعاون، نصرت و پشتیبانی به شمار میآید.
همچنان که «سلام» قابلیت امتداد در سه نوع رابطه طولی و عرضی و عمقی داشت، نصیحت نیز چنین امتدادی دارد جز اینکه نصیحت در خطوط عمقی معنا پیدا نمیکند. برای همین آیتالله آصفی کارکرد نصیحت را در دو ساختار طولی و عرضی شبکه ولاء بررسی مفصل میکند. کد خبر 724428 منبع: روزنامه همشهری برچسبها قرآن - تفسیر و پژوهش دین عالمان دینی
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: قرآن تفسیر و پژوهش دین عالمان دینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۳۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیوع آنفلوانزای پرندگان در آمریکا
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از سی ان ان، این هشداری است که توسط دانشمند ارشد سازمان جهانی بهداشت، دکتر «جرمی فارار» صادر شد.
فارار گفت: «ما باید مراقب باشیم که اگر مورد H۵N۱ به انسان با سرایت انسان به انسان را مشاهده کردیم فوراً با دسترسی به واکسنها، درمانها و تشخیصها پاسخ دهیم.»
در موارد نادر، H۵N۱ میتواند انسانی را آلوده کند که به طور مداوم در تماس نزدیک با حیوانات آلوده بوده است، همانطور که در اوایل این ماه در یک گاودار تگزاسی اتفاق افتاد، اما تاکنون انتقال انسان به انسان به ندرت مشاهده شده است.
با این حال، این ویروس عمدتاً در پستاندارانی ظاهر میشود که نسبت به پرندگان بسیار نزدیک به انسان هستند.
فارار گفت: «البته نگرانی بزرگ این است که این ویروس اکنون تکامل یافته و توانایی آلوده کردن انسانها را داراست.»
به گفته سازمان جهانی بهداشت، تعداد تلفات ممکن است فاجعه بار باشد: از سال ۲۰۰۳، تنها ۸۸۹ مورد ابتلاء به آنفلوانزا مرغی انسانی در سراسر جهان شناخته شده است، اما در ۴۶۳ (۵۲٪) از این موارد، فرد مبتلا فوت کرده است.
ویروس دخیل در یک مورد انسانی گزارش شده در این ماه در تگزاس توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده مورد مطالعه قرار گرفته است و گفته شده که به نظر میرسد نسبت به داروهای ضد ویروسی موجود آسیب پذیر است.
شیوع فعلی H۵N۱ در میان گلههای گاو ایالات متحده در هشت ایالت تگزاس، نیومکزیکو، کانزاس، داکوتای جنوبی، آیداهو، میشیگان، اوهایو و کارولینای شمالی گزارش شده است.
کد خبر 6086946